Laos, een aangename verrassing !

Sabaidee,

Bij wijze van afscheid van Vietnam werden we nog eens goed int zak gezet. We wilden oorspronkelijk naar Luang prabang afreizen om zo makkelijk van noord naar zuid te gaan en op tijd in Bangkok te raken. Bij het boeken van de bustickets zegt het bureau dat er door het Tetfeest enkel bussen naar Vientiane rijden. Daarbovenop kost een ticket 10 dollar meer. Wanneer we op onze bus staan te wachten horen we echter van anderen dat ze wel naar Luang prabang gaan. Nog andere mensen vertellen hetzelfde verhaal als ons. De busmaatschappij verkoopt de tickets waar ze de meeste commissie op hebben ipv eerlijk te zijn. Conclusie ;  wij te veel betaald en we mogen serieus wat extra km s afreizen. Deze manier van omgaan met mensen geeft het land een bittere nasmaak.
Dit gezegd zijnde sluiten we het hoofstuk Vietnam af en richten we ons op buurland Laos.

Vanuit Hanoi is het 11 uur rijden tot aan de grens met Laos. De grens oversteken gaat hier vrij vlot en is een leuke belevenis. De volgende 10 uur rijden we door de schitterende omgeving van het dunst bevolkte land van Azie en tevens een van de armste landen ter wereld.

We starten onze trip in de hoofdstad van Laos, nl. Vientiane. We verkennen de stad met de fiets. De stad staat bekend voor zijn specifieke lokale markt. We trekken onze ogen open als we door de smalle gangetjes lopen, bestaande uit modder en dode rat (ideaal voor iemand met een rattenfobie). Verder bezoeken we nog enkele tempels maar dit hebben we wel wat gezien.
Het eten in Laos is ook zeer lekker. De porties zijn weliswaar een pak groterdan die van de buurlanden, wat maakt dat onze ( gekrompen ) maag wat moeilijkheden heeft om alles te verteren.

Na Vientiane reizen we door naar Vangvieng. Tot groot jolijt lukt het hier terug makkelijker om met de lokale bus te reizen. We ondervinden aan de lijve hoe erg de wegen er aan toe zijn ( als je op vele plaatsen al van wegen kan spreken). We worden volledig door mekaar geschud en worden zelfs letterlijk van onze stoel gegooid. Dit leidt tot grappige doch pijnlijke situaties.
Eenmaal in Vangvieng worden we weer eens omvergeblazen door de prachtige omgeving. Ze noemen Vangvieng het Halomgbaai van Laos, wat ook zo blijkt te zijn. Ook hier trekken we er met de fiets op uit, begeven we ons tussen de rijstvelden, beklimmem we hoge toppen en laten we ons gidsen in de grotten door de plaatselijke bewoners.
We verkennen ook de streek per kayak. Op sommige plaatsen varen we langs tal van barretjes waar de muziek door de geluidsboxen knalt en vele jongeren staan te feesten, wat deze prachtige omgeving vergiftigd. Gelukkig heb je nog meer plaatsen waar je in alle rust tussen de bergen kan varen. Hopelijk blijft dit zo.
Even ter zijde; na 10 min in de kayak slagen we er reeds in de kayak ondersteboven te keren en een peddel te verliezen. Weliswaar de schuld van degene voor ons die vastzat in een kleine waterval, en wij die er knal op botsten ; )

Na een paar dagen trekken we verder naar het noorden, nl Luang prabang. Ondanks de slechte wegen en de vele bochten waant onze chauffeur zich een rallypiloot. We zijn dan ook blij waqnneer we er zijn. Luang prabang verkennen we ook per fiets, en begeven ons terug in, jawel, prachtige natuur...
Volgende stop zal zijn; Phonsavanh ( de vlakte der kruiken genaamd). Dit terug richting zuiden.

Vele groetjes,

Elien en Dimi