vrijdag 27 januari 2012
Laos, een aangename verrassing !
Sabaidee,
Bij wijze van afscheid van Vietnam werden we nog eens goed int zak gezet. We wilden oorspronkelijk naar Luang prabang afreizen om zo makkelijk van noord naar zuid te gaan en op tijd in Bangkok te raken. Bij het boeken van de bustickets zegt het bureau dat er door het Tetfeest enkel bussen naar Vientiane rijden. Daarbovenop kost een ticket 10 dollar meer. Wanneer we op onze bus staan te wachten horen we echter van anderen dat ze wel naar Luang prabang gaan. Nog andere mensen vertellen hetzelfde verhaal als ons. De busmaatschappij verkoopt de tickets waar ze de meeste commissie op hebben ipv eerlijk te zijn. Conclusie ; wij te veel betaald en we mogen serieus wat extra km s afreizen. Deze manier van omgaan met mensen geeft het land een bittere nasmaak.
Dit gezegd zijnde sluiten we het hoofstuk Vietnam af en richten we ons op buurland Laos.
Vanuit Hanoi is het 11 uur rijden tot aan de grens met Laos. De grens oversteken gaat hier vrij vlot en is een leuke belevenis. De volgende 10 uur rijden we door de schitterende omgeving van het dunst bevolkte land van Azie en tevens een van de armste landen ter wereld.
We starten onze trip in de hoofdstad van Laos, nl. Vientiane. We verkennen de stad met de fiets. De stad staat bekend voor zijn specifieke lokale markt. We trekken onze ogen open als we door de smalle gangetjes lopen, bestaande uit modder en dode rat (ideaal voor iemand met een rattenfobie). Verder bezoeken we nog enkele tempels maar dit hebben we wel wat gezien.
Het eten in Laos is ook zeer lekker. De porties zijn weliswaar een pak groterdan die van de buurlanden, wat maakt dat onze ( gekrompen ) maag wat moeilijkheden heeft om alles te verteren.
Na Vientiane reizen we door naar Vangvieng. Tot groot jolijt lukt het hier terug makkelijker om met de lokale bus te reizen. We ondervinden aan de lijve hoe erg de wegen er aan toe zijn ( als je op vele plaatsen al van wegen kan spreken). We worden volledig door mekaar geschud en worden zelfs letterlijk van onze stoel gegooid. Dit leidt tot grappige doch pijnlijke situaties.
Eenmaal in Vangvieng worden we weer eens omvergeblazen door de prachtige omgeving. Ze noemen Vangvieng het Halomgbaai van Laos, wat ook zo blijkt te zijn. Ook hier trekken we er met de fiets op uit, begeven we ons tussen de rijstvelden, beklimmem we hoge toppen en laten we ons gidsen in de grotten door de plaatselijke bewoners.
We verkennen ook de streek per kayak. Op sommige plaatsen varen we langs tal van barretjes waar de muziek door de geluidsboxen knalt en vele jongeren staan te feesten, wat deze prachtige omgeving vergiftigd. Gelukkig heb je nog meer plaatsen waar je in alle rust tussen de bergen kan varen. Hopelijk blijft dit zo.
Even ter zijde; na 10 min in de kayak slagen we er reeds in de kayak ondersteboven te keren en een peddel te verliezen. Weliswaar de schuld van degene voor ons die vastzat in een kleine waterval, en wij die er knal op botsten ; )
Na een paar dagen trekken we verder naar het noorden, nl Luang prabang. Ondanks de slechte wegen en de vele bochten waant onze chauffeur zich een rallypiloot. We zijn dan ook blij waqnneer we er zijn. Luang prabang verkennen we ook per fiets, en begeven ons terug in, jawel, prachtige natuur...
Volgende stop zal zijn; Phonsavanh ( de vlakte der kruiken genaamd). Dit terug richting zuiden.
Vele groetjes,
Elien en Dimi
Bij wijze van afscheid van Vietnam werden we nog eens goed int zak gezet. We wilden oorspronkelijk naar Luang prabang afreizen om zo makkelijk van noord naar zuid te gaan en op tijd in Bangkok te raken. Bij het boeken van de bustickets zegt het bureau dat er door het Tetfeest enkel bussen naar Vientiane rijden. Daarbovenop kost een ticket 10 dollar meer. Wanneer we op onze bus staan te wachten horen we echter van anderen dat ze wel naar Luang prabang gaan. Nog andere mensen vertellen hetzelfde verhaal als ons. De busmaatschappij verkoopt de tickets waar ze de meeste commissie op hebben ipv eerlijk te zijn. Conclusie ; wij te veel betaald en we mogen serieus wat extra km s afreizen. Deze manier van omgaan met mensen geeft het land een bittere nasmaak.
Dit gezegd zijnde sluiten we het hoofstuk Vietnam af en richten we ons op buurland Laos.
Vanuit Hanoi is het 11 uur rijden tot aan de grens met Laos. De grens oversteken gaat hier vrij vlot en is een leuke belevenis. De volgende 10 uur rijden we door de schitterende omgeving van het dunst bevolkte land van Azie en tevens een van de armste landen ter wereld.
We starten onze trip in de hoofdstad van Laos, nl. Vientiane. We verkennen de stad met de fiets. De stad staat bekend voor zijn specifieke lokale markt. We trekken onze ogen open als we door de smalle gangetjes lopen, bestaande uit modder en dode rat (ideaal voor iemand met een rattenfobie). Verder bezoeken we nog enkele tempels maar dit hebben we wel wat gezien.
Het eten in Laos is ook zeer lekker. De porties zijn weliswaar een pak groterdan die van de buurlanden, wat maakt dat onze ( gekrompen ) maag wat moeilijkheden heeft om alles te verteren.
Na Vientiane reizen we door naar Vangvieng. Tot groot jolijt lukt het hier terug makkelijker om met de lokale bus te reizen. We ondervinden aan de lijve hoe erg de wegen er aan toe zijn ( als je op vele plaatsen al van wegen kan spreken). We worden volledig door mekaar geschud en worden zelfs letterlijk van onze stoel gegooid. Dit leidt tot grappige doch pijnlijke situaties.
Eenmaal in Vangvieng worden we weer eens omvergeblazen door de prachtige omgeving. Ze noemen Vangvieng het Halomgbaai van Laos, wat ook zo blijkt te zijn. Ook hier trekken we er met de fiets op uit, begeven we ons tussen de rijstvelden, beklimmem we hoge toppen en laten we ons gidsen in de grotten door de plaatselijke bewoners.
We verkennen ook de streek per kayak. Op sommige plaatsen varen we langs tal van barretjes waar de muziek door de geluidsboxen knalt en vele jongeren staan te feesten, wat deze prachtige omgeving vergiftigd. Gelukkig heb je nog meer plaatsen waar je in alle rust tussen de bergen kan varen. Hopelijk blijft dit zo.
Even ter zijde; na 10 min in de kayak slagen we er reeds in de kayak ondersteboven te keren en een peddel te verliezen. Weliswaar de schuld van degene voor ons die vastzat in een kleine waterval, en wij die er knal op botsten ; )
Na een paar dagen trekken we verder naar het noorden, nl Luang prabang. Ondanks de slechte wegen en de vele bochten waant onze chauffeur zich een rallypiloot. We zijn dan ook blij waqnneer we er zijn. Luang prabang verkennen we ook per fiets, en begeven ons terug in, jawel, prachtige natuur...
Volgende stop zal zijn; Phonsavanh ( de vlakte der kruiken genaamd). Dit terug richting zuiden.
Vele groetjes,
Elien en Dimi
vrijdag 20 januari 2012
woensdag 18 januari 2012
Noord-Vietnam !
Hallo,
Om allereerst te antwoorden op jullie berichten: nee we zijn niet verdwaald in Vietnam of ontvoerd door Vietnamezen. We zaten op afgelegen plaatsen en er waren weinig mogelijkheden tot werkend internet.
Een dikke week geleden kwamen we toe in Hanoi. Dit na 21 uur ipv 14 uur wegens panne van de bus. Zoals de Chinese naast ons zei toen we vroegen wat er aan de hand was: Bus broke!
Hanoi is een typische Vietnamese stad : meer scooters dan mensen waarbij de claxon meer gebruikt wordt dan de rem.
Het is leuk om het straatleven hier te zien : overal wordt vanalles op straat verkocht, de stad lijkt wel 1 grote markt. Jammer dat het drukke verkeer en het vele lawaai de charme wegneemt.
We trekken door naar het alombekende Halong Baai waar we op een boot overnachten. Dankzij het minder goede weer en daar we buiten het drukke seizoen zijn wanen we ons hier alleen op de wereld. Wat Halong Baai betreft : WOW! Dit alleen is al een reden om naar Vietnam te gaan. Er schieten ons woorden tekort... Het varen met de kayak op de baai en het is magnifiek!! Ook het geluid van de stilte klinkt ons als muziek in de oren! Het binnenregenen in onze kajuit en de VIetnamese karaoke s avonds moeten we er bij nemen.
Op onze boot zitten 3 andere trekkers die een discussie aangaan met de crew over zaken waar ze niet tevreden over zijn. De manier waarop was allesbehalve. Je verwacht althans meer van mensen die de wereld rondreizen. Anderzijds zagen we, zoals reeds een aantal keer tevoren, dat discussieren voor vele Vietnamezen niet de gangbare manier is om met buitenlanders om te gaan. Er heerst nog al te vaak een visie: wij baas, onze wil is wet! De discussie loopt dan ook uit de hand. Gelukkig zonder zware gevolgen. Iemand van de crew verwoordt de VIetnamese ingesteldheid mooi door tegen iedereen te zeggen: Just sit down and be happy! Deze ingesteldheid is toch een zware dobber als je uit een vrij en democratisch land komt als ons.
Op onze boot ontmoeten we 2 Franse meisjes waar we nog 2dagen mee naar Sapa gaan.
Om naar Sapa te gaan moet je de nachttrein nemen, een rit van 9 uur. Vrij comfortabel door de slaapcabines. Echter propvol door het Tetfeest.
In Sapa trekken we door de met rijstvelden bedekte bergen naar dorpjes van de ethnische minderheden. We vallen in herhaling maar ook hier schieten woorden tekort om te zeggen hoe prachtig het hier is!
De gevreesde koude en regen bleven weg. Het was zelfs warmer dan in Hanoi.
De mensen in Sapa en omgeving zijn zoveel vriendelijker en oprechter dan in de steden. Ze zien je niet enkel als dollarteken maar antwoorden graag op je vragen en helpen je waar nodig. Nu en dan trachten ze je uiteraard ook wat te verkopen ;)
Het geclaxoneer wordt hier vervangen door de stilte, met af en toe de kreet van een varken die de pan wordt ingehakt. ..
Zoals reeds verschillende keren op reis leerden we ook hier zeer toffe mensen kennen. ( wat ons slaapplaats oplevert in Parijs en Rio de Janeiro :)
De tocht naar Sapa was een uitstekende afsluiter van VIetnam, dat we toch met ietwat gemengde gevoelens zullen verlaten.
Onder het motto : We zijn hier nu toch... reizen we vanavond door naar Laos waar we onze laatste 2 weken zullen doorbrengen. Een rit van slechts 24 uur...
Hopelijk alles goed in Belgie.
Vele groetjes,
Elien en Dimi
@ Kevin en Joke, Anvaing kennen ze hier niet in Vietnam dus konden we geen cadeau s opsturen. En we vrezen dat ze dit in Laos nog minder zullen kennen ... :)
@ Yves, de nieuwjaarsreceptie wordt moeil;ijk dit jaar, maar zet gerust een fles schuimwijn aan de kant ( of 2 ;)
@ Katrijn, super dat je stage en examens zo goed zijn verlopen!! Je bent er zo goed als vanaf!!! Ik heb je uitnodiging ontvangen, je mag ons alvast verwachten!!!!
@ Pamie en mama, idd de kilometers stapelen zich op! Tof dat jullie ons volgen op de kaart! Pak er nu maar een nieuwe kaart bij om ons te kunnen volgen in Laos ;)
Om allereerst te antwoorden op jullie berichten: nee we zijn niet verdwaald in Vietnam of ontvoerd door Vietnamezen. We zaten op afgelegen plaatsen en er waren weinig mogelijkheden tot werkend internet.
Een dikke week geleden kwamen we toe in Hanoi. Dit na 21 uur ipv 14 uur wegens panne van de bus. Zoals de Chinese naast ons zei toen we vroegen wat er aan de hand was: Bus broke!
Hanoi is een typische Vietnamese stad : meer scooters dan mensen waarbij de claxon meer gebruikt wordt dan de rem.
Het is leuk om het straatleven hier te zien : overal wordt vanalles op straat verkocht, de stad lijkt wel 1 grote markt. Jammer dat het drukke verkeer en het vele lawaai de charme wegneemt.
We trekken door naar het alombekende Halong Baai waar we op een boot overnachten. Dankzij het minder goede weer en daar we buiten het drukke seizoen zijn wanen we ons hier alleen op de wereld. Wat Halong Baai betreft : WOW! Dit alleen is al een reden om naar Vietnam te gaan. Er schieten ons woorden tekort... Het varen met de kayak op de baai en het is magnifiek!! Ook het geluid van de stilte klinkt ons als muziek in de oren! Het binnenregenen in onze kajuit en de VIetnamese karaoke s avonds moeten we er bij nemen.
Op onze boot zitten 3 andere trekkers die een discussie aangaan met de crew over zaken waar ze niet tevreden over zijn. De manier waarop was allesbehalve. Je verwacht althans meer van mensen die de wereld rondreizen. Anderzijds zagen we, zoals reeds een aantal keer tevoren, dat discussieren voor vele Vietnamezen niet de gangbare manier is om met buitenlanders om te gaan. Er heerst nog al te vaak een visie: wij baas, onze wil is wet! De discussie loopt dan ook uit de hand. Gelukkig zonder zware gevolgen. Iemand van de crew verwoordt de VIetnamese ingesteldheid mooi door tegen iedereen te zeggen: Just sit down and be happy! Deze ingesteldheid is toch een zware dobber als je uit een vrij en democratisch land komt als ons.
Op onze boot ontmoeten we 2 Franse meisjes waar we nog 2dagen mee naar Sapa gaan.
Om naar Sapa te gaan moet je de nachttrein nemen, een rit van 9 uur. Vrij comfortabel door de slaapcabines. Echter propvol door het Tetfeest.
In Sapa trekken we door de met rijstvelden bedekte bergen naar dorpjes van de ethnische minderheden. We vallen in herhaling maar ook hier schieten woorden tekort om te zeggen hoe prachtig het hier is!
De gevreesde koude en regen bleven weg. Het was zelfs warmer dan in Hanoi.
De mensen in Sapa en omgeving zijn zoveel vriendelijker en oprechter dan in de steden. Ze zien je niet enkel als dollarteken maar antwoorden graag op je vragen en helpen je waar nodig. Nu en dan trachten ze je uiteraard ook wat te verkopen ;)
Het geclaxoneer wordt hier vervangen door de stilte, met af en toe de kreet van een varken die de pan wordt ingehakt. ..
Zoals reeds verschillende keren op reis leerden we ook hier zeer toffe mensen kennen. ( wat ons slaapplaats oplevert in Parijs en Rio de Janeiro :)
De tocht naar Sapa was een uitstekende afsluiter van VIetnam, dat we toch met ietwat gemengde gevoelens zullen verlaten.
Onder het motto : We zijn hier nu toch... reizen we vanavond door naar Laos waar we onze laatste 2 weken zullen doorbrengen. Een rit van slechts 24 uur...
Hopelijk alles goed in Belgie.
Vele groetjes,
Elien en Dimi
@ Kevin en Joke, Anvaing kennen ze hier niet in Vietnam dus konden we geen cadeau s opsturen. En we vrezen dat ze dit in Laos nog minder zullen kennen ... :)
@ Yves, de nieuwjaarsreceptie wordt moeil;ijk dit jaar, maar zet gerust een fles schuimwijn aan de kant ( of 2 ;)
@ Katrijn, super dat je stage en examens zo goed zijn verlopen!! Je bent er zo goed als vanaf!!! Ik heb je uitnodiging ontvangen, je mag ons alvast verwachten!!!!
@ Pamie en mama, idd de kilometers stapelen zich op! Tof dat jullie ons volgen op de kaart! Pak er nu maar een nieuwe kaart bij om ons te kunnen volgen in Laos ;)
vrijdag 13 januari 2012
dinsdag 10 januari 2012
De koude tegemoet...
Hey,
Vanuit Ho chi minh reizen we verder nẩar Dalat , met het open tour ticket. Deze kểer verloopt de busrit heel vlot. Na eên 8tal uur komen we aan in het koude Dalat. Gelukkig stuurden we niet al onze warme kledij nẩar huis. Dalat ís omgeven dổor eên zểer heuvelachtige en bosrijke omgeving mẩar heeft vổor de rést weinig te bieden. We blijven ẻr niet zo lang en reizen door naar Hoi an, met een tussenstop in Nha Trang. We passeren prachtige landschappen van een zeer ongerept Vietnam. In Nha trang verkennen we de kustlijn en merken we hoe woest de zee kan zijn. Veel te gevaarlijk om te zwemmen. ( even ter zijde ; het klimaat in Zuid-Vietnam ís zomers. In Centraal en Noord-Vietnam ís het winter, dús koud en àf en toe regen).
Vanuit Nha trang reizen we verder met êen nachtbus naar Hoi an. De wegen in Vietnam laten vaak te wensen over waardoor we nogal door mekaar geschud worden. Hoi an ís het mếest rustige dorp die we in Vietnam tot nu toe zịjn tegen gekomen. Een deel van de stad ís bvb verboden voor auto s. Je hebt ẻr een oud gedeelte met huisjes die een hele geschiedenis met zich mee dragen, wat wel leuk ís om ếens te zien. wij willen óns echter wat meer in het groen begeven en trekken ẻr met de fiets op uit. We begeven óns richting ríjstvelden en komen schitterende taferelen tegen. Het leven op het platteland! ( de weergoden waren ons hier goed gezind)
Na Hoi an reizen we door naar Hue. Ónderweg zien we hoe mooi en ongerept de bergen hier in Vietnam wel zịjn. Eigenlijk willen we beiden meer tijd door brengen in deze omgevingen, maar het reizen in Vietnam maakt het moeilijk om van de stedelijke routes af te wijken.
Sommige van onze plannen worden dan ook nog eens gedwarsboomd door het weer. Zo wouden we bvb naar een nationaal park gaan ; een eiland bestaande uit tropisch woud. De boten naar daar worden echter àfgeschaft door de wilde zee. Ook in Hue zijn de wegen dicht die leiden naar het nationale park.
Hierdoor trekken we iets sneller naar het noorden , waar het eenvoudiger zou zijn. Bij deze nemen we morgenavond opnieuw de nachtbus ( goed voor 14 uur rịjden) naar Hanoi.
Ondertussen zoeken we ook uit hoe we een Vietnamees naar Belgie kunnen smokkelen om thúis voor ons te koken, daar het eten hier subliem is.
Vele groetjes,
Elien en Dimi
@ Kevin, Mathieu en Sophie; we kunnen nog racen wie het eerst zal klaar zijn... En wat mijn auto betreft; REVENGE!!!
Vanuit Ho chi minh reizen we verder nẩar Dalat , met het open tour ticket. Deze kểer verloopt de busrit heel vlot. Na eên 8tal uur komen we aan in het koude Dalat. Gelukkig stuurden we niet al onze warme kledij nẩar huis. Dalat ís omgeven dổor eên zểer heuvelachtige en bosrijke omgeving mẩar heeft vổor de rést weinig te bieden. We blijven ẻr niet zo lang en reizen door naar Hoi an, met een tussenstop in Nha Trang. We passeren prachtige landschappen van een zeer ongerept Vietnam. In Nha trang verkennen we de kustlijn en merken we hoe woest de zee kan zijn. Veel te gevaarlijk om te zwemmen. ( even ter zijde ; het klimaat in Zuid-Vietnam ís zomers. In Centraal en Noord-Vietnam ís het winter, dús koud en àf en toe regen).
Vanuit Nha trang reizen we verder met êen nachtbus naar Hoi an. De wegen in Vietnam laten vaak te wensen over waardoor we nogal door mekaar geschud worden. Hoi an ís het mếest rustige dorp die we in Vietnam tot nu toe zịjn tegen gekomen. Een deel van de stad ís bvb verboden voor auto s. Je hebt ẻr een oud gedeelte met huisjes die een hele geschiedenis met zich mee dragen, wat wel leuk ís om ếens te zien. wij willen óns echter wat meer in het groen begeven en trekken ẻr met de fiets op uit. We begeven óns richting ríjstvelden en komen schitterende taferelen tegen. Het leven op het platteland! ( de weergoden waren ons hier goed gezind)
Na Hoi an reizen we door naar Hue. Ónderweg zien we hoe mooi en ongerept de bergen hier in Vietnam wel zịjn. Eigenlijk willen we beiden meer tijd door brengen in deze omgevingen, maar het reizen in Vietnam maakt het moeilijk om van de stedelijke routes af te wijken.
Sommige van onze plannen worden dan ook nog eens gedwarsboomd door het weer. Zo wouden we bvb naar een nationaal park gaan ; een eiland bestaande uit tropisch woud. De boten naar daar worden echter àfgeschaft door de wilde zee. Ook in Hue zijn de wegen dicht die leiden naar het nationale park.
Hierdoor trekken we iets sneller naar het noorden , waar het eenvoudiger zou zijn. Bij deze nemen we morgenavond opnieuw de nachtbus ( goed voor 14 uur rịjden) naar Hanoi.
Ondertussen zoeken we ook uit hoe we een Vietnamees naar Belgie kunnen smokkelen om thúis voor ons te koken, daar het eten hier subliem is.
Vele groetjes,
Elien en Dimi
@ Kevin, Mathieu en Sophie; we kunnen nog racen wie het eerst zal klaar zijn... En wat mijn auto betreft; REVENGE!!!
donderdag 5 januari 2012
Abonneren op:
Reacties (Atom)